Zwitserland is een Alpenland in Centraal-Europa. Normaal gesproken wordt Zwitserland beschouwd als een wintersportbestemming vanwege de aanwezigheid van enkele van de beste skifaciliteiten ter wereld, ondergedompeld in een buitengewoon aantrekkelijke omgeving. Maar Zwitserland is ook een perfecte bestemming in de zomer, voor liefhebbers van buitensporten, vooral wandelen of fietsen. Zelfs de “mid-seizoenen” zijn perfect voor een vakantie: lente en herfst kunnen ideale tijden zijn dankzij het milde klimaat van sommige gebieden in Zwitserland en de prachtige landschappen die de natuur te bieden heeft.
Zwitserland is een uniek geval op het Europese continent: ondanks verschillende interne conflicten heeft het altijd geweten hoe het zijn autonomie moest behouden. De oorspronkelijke kern van de Zwitserse natie zijn de kleine Duitstalige valleien die uitmondden in het Rijndal. De drie gebieden die samen Zwitserland vormden Uri, Schwytz en Unterwald werden Waldstatten (boslanden) genoemd vanwege hun aard en economie. In de Alpengebieden organiseerden boeren en herders zich in autonome gemeenschappen die zichzelf bestuurden door middel van dorpsvergaderingen.
Vanaf de dertiende eeuw, in het noorden van het huidige Zwitserland, bezaten de Habsburgers, als graven van de Elzas, een kasteel (Habsburg) dat de familie zijn naam heeft gegeven. Door de eeuwen heen zullen zij ernaar streven de Zwitsers te onderwerpen. Zelfs bisschoppen en abten van de grote kloosters oefenden hun macht uit door verschillende keren te botsen met de trotse bergbevolking. In 1291 ondertekenden de drie kantons, zoals ze werden genoemd, een pact (in het Latijn, in tegenstelling tot de latere die in het Duits waren geschreven), waarmee ze overeenkwamen nooit te aanvaarden dat ze werden bestuurd door buitenlandse gouverneurs. Veertig jaar later sloot de nabijgelegen stad Luzern zich aan bij deze Zuidelijken, kort daarna gevolgd door Zürich, Glarus en het aristocratische Bern. Er werd een samengestelde unie gevormd, bestaande uit dalbewoners, ambachtslieden, kooplieden en edelen. In 1440 was er de eerste binnenlandse oorlog waarbij Zürich zich verzette tegen de andere kantons vanwege de verdeling van de territoria van de Toggenburg, een adellijke familie zonder erfgenamen. In de daaropvolgende jaren kwam het steeds groter wordende Zwitserland (met Frans- en Italiaanssprekende gebieden) in conflict met het machtige Bourgondië en de Habsburgers. De militaire successen zorgde voor de grote waardering die zijn infanterie op het hele continent had en de Zwitserse huurlingen werden zeer gewaardeerd in Europa. In 1499 werd Zwitserland de facto onafhankelijk. Met de Vrede van Westfalen in 1648 eindigde de religieuze conflicten op het continent en voor Zwitserland kwam de formele en definitieve erkenning van zijn onafhankelijkheid. In 1761 werd de Swiss Society geboren die de bevestiging van de liberale principes van de Verlichting promootte. De Zwitserse staat, die zichzelf in 1874 een eigen grondwet gaf, is altijd dicht bij de westerse wereld gebleven, maar heeft nooit internationale samenwerkingen aangegaan. Het land tekende pas in 2002 de toename tot de VN en nam niet deel aan de belangrijkste Europese verdragen. In 1972 heeft het een vrijhandelsovereenkomst met de Europese gemeenschap ondertekend.
Zwitserland grenst in het noorden aan Duitsland, in het oosten aan Oostenrijk en Liechtenstein, in het zuiden aan Italië en in het westen aan Frankrijk. Het is gemakkelijk te begrijpen dat Zwitserland een bergachtige staat is. Een klein deel van zijn grondgebied beslaat echter een belangrijk laagland, dat van de Rijn waar Basel ligt. We noemen ook de reliëfs van het Jura-gebergte en het centrale plateau dat bekend staat als Mittelland. De reliëfs, talrijk en belangrijk, bereiken en overschrijden soms 4000 meter en hebben 55 toppen op het Zwitserse grondgebied plus 19 op de grens met Italië. Uit deze hoge toppen ontstaan talloze beken, alle zijrivieren van zeer belangrijke rivieren, niet alleen Zwitsers maar ook Europees: de Rijn en de Rhône. Ten slotte ontstaan uit het San Gottardo-massief de Ticino en de Reuss die het Vierwoudstrekenmeer (meer van Luzern) vormt.
Het klimaat van Zwitserland wordt sterk beïnvloed door de Alpen. De hoogste gebieden hebben een hooggebergteklimaat met polaire temperaturen, de middelhoge gebieden een koud landklimaat en de lagergelegen delen (noord-westen) een gematigd landklimaat. Het uiterste puntje van Ticino (Lugano / Chiasso), dat grenst aan Italië, heeft een mediterraan klimaat met milde winters en warme zomers. Boven de 1200-1500 meter valt er in de winter veel sneeuw. In de zomer komen er in de Alpen regelmatig onweersbuien voor. De foehn waait voornamelijk in het voor- en najaar.
Eén van de beroemdste typische gerechten van Zwitserland is zeker de kaasfondue: ook gewaardeerd in Italië en Frankrijk. Het wordt bereid met harde kaas, die vervolgens wordt gesmolten in de caquelon (een bepaalde pot in terracotta, gegoten ijzer of porselein) in witte wijn met een scheutje kirsch. Om dit kaasgenot te eten worden kleine stukjes brood met behulp van een vork in de fondue gedoopt. De pot staat in het midden van de tafel en iedereen die aan tafel zit, kan zijn eigen portie bereiden door de stukjes brood in de caquelon te dopen, wat dit moment heel intiem en gezellig maakt. Kaas is ook de grote hoofdrolspeler als we het hebben over raclette, een gerecht dat erg lijkt op fondue, maar met een meer delicate smaak: in dit geval wordt de kaas gesmolten op een bord en geserveerd met de typische Gschwellti-aardappelen, gekookt in folie.
Dan is er de Alpenpasta, een soort gegratineerd gerecht van aardappelen, pasta, kaas, room en uien en de bekende rösti, een in hete boter gebakken aardappelkoek. Onthoud ten slotte dat melkchocolade en pure chocolade zijn geboren in Zwitserland, gemaakt door Daniel Peter en Rodolphe Lindt.
Zwitserland is een land van geweldige berglandschappen, groene weiden, kristalheldere meren, middeleeuwse steden en sprookjesachtige dorpjes, paleizen en kastelen, waar je het hele jaar door van de natuur kunt genieten. Onder de plaatsen om te bezoeken, allereerst de prachtige steden Zürich, Luzern, Genève met het suggestieve meer met dezelfde naam en Bern, de hoofdstad. Maar laten we de steden verlaten en naar de Alpentoppen gaan om de Zermatt te bezoeken, een van de meest ongelooflijke bestemmingen in Europa. Het is een klein bergdorpje, gebouwd aan de voet van de berg Cervino, met als belangrijkste kenmerk dat het volledig voetgangers- en autovrij is. De bekende bestemming van de internationale jetset, St. Moritz hoeft zeker geen introductie. Het is een bestemming voor zowel zomer als winter, gekenmerkt door mooie wandelroutes, skipistes en schone lucht. Je kan er rond het meer slenteren en winkelen in de luxe boetieks van het centrum.
Davos, gelegen in het kanton Graubünden, is een stad met bijna 20.000 inwoners die de sfeer van een bergdorp wijselijk weet te mengen met die van een kosmopolitische stad. Davos is ook het startpunt voor het ontdekken van het gelijknamige skigebied, dat zich over een lengte van meer dan 300 kilometer uitstrekt over de gebieden Parsenn / Gotschna, Jakobshorn, Pischahorn, Rinerhorn, Schatzalp en Madris op de grens met Oostenrijk. Voor wandelaars is de mooie en suggestieve Splügenpas, aan de Italiaans-Zwitserse grens, een van de belangrijkste passen in de Alpen, bekend sinds de oudheid. De Spluga-pas is erg populair in de zomer, vooral bij toeristen die komen vanuit de kantons van het Duitstalig Zwitserland, uit Duitsland en in het algemeen uit Noord-Europa om naar Italië te gaan. Een hooggelegen landschap, de nabijheid van imposante toppen, de aanwezigheid aan de Italiaanse kant van het pittoreske dorpje Montespluga en het gelijknamige stuwmeer maken het pasgebied tot een populaire stop.
Ten slotte is het prachtige Zwitserse landschap bezaaid met kastelen en forten langs de oevers van de meren of op rotsachtige sporen die als ansichtkaarten aan de ogen van reizigers worden getoond.
De Via Spluga is een cultureel wandelpad in de Centrale Alpen dat sinds twee eeuwen de steden Chur, Thusis en Chiavenna verbindt.
